Antonio Machado, İspanya Kraliyet Akademisi'nde: "Hoş geldin Antonio, evine."

İspanya Kraliyet Akademisi, bu öğleden sonra tarihinde eşi benzeri görülmemiş, hem hüzünlü hem de neşeli, düşündürücü ve teatral bir etkinliğe ev sahipliği yaptı. Oyuncu José Sacristán, Antonio Machado'nun 1929-1932 yılları arasında RAE'ye katılmak için yazdığı ve hiçbir zaman kamuoyuna sunmadığı tamamlanmamış konuşmayı okudu . Sakristan sadece metni okumaz. Machado'yu neredeyse resmi bir törenle temsil etti ve bu tören, aslında var olmayan bir günü, Sevillalı şairin İspanya Kraliyet Akademisi'ne girmesi gereken günü yeniden yarattı.

Bu oyunu tamamlamak için oyun yazarı ve akademisyen Juan Mayorga, yeni akademisyenlerin konuşmalarına yanıt olarak geleneksel laudatio'yu yazdı. Bu, ona ait bir metindi ama aynı zamanda bir tasvir ve kurguydu çünkü Mayorga , Machado'yu RAE'nin kapısına getiren akademisyen Azorín, José Martínez Ruiz'in birinci şahıs ağzından yazmıştı. Ve öncesinde Akademinin Direktörü Santiago Muñoz Machado, etkinliğin kendi ülkesi için önemini anlattı. Muñoz Machado, şairin "rüyaları uyandırma konusundaki görkemli yeteneğinden" söz etti. "Bugün öğleden sonra onun tekrar hastaneye yatırıldığını rüyamızda gördük."

Muñoz Machado da "Machado son 70 yılın en çok beğenilen, aynı zamanda en çok takdir edilen şairidir" dedi.

Machado'nun konuşması hakkında neler söyleyebiliriz? Birincisi, uzun (40.000 karakter) ve bugün Machado sıfatıyla ilişkilendirdiğimiz o nazik ironik tonla, sıcak ve etik bir "hepiniz" ile başlıyor. «Kendimi size tanıtmam dört yıldan fazla sürdüğü için beni bağışlayın. Bütün bu zaman, benim bazı vicdani tereddütlerimi aşmam için gerekliydi. [...] Bir akademisyenin sahip olması gereken özel yeteneklere sahip olduğumu düşünmüyorum. Ben ne hümanistim, ne filolog, ne de alimim. Latince'de çok zayıfım, çünkü kötü bir öğretmen yüzünden Latinceden nefret ettim. Yunancayı Platon'u okuma isteğimden dolayı severek çalıştım, ama geç ve belki de bu yüzden pek de faydalanamadım. Mektuplarım kısacası zayıftır, çünkü çok okumama rağmen hafızam zayıftır ve az şey hatırlayabildim. [...]Ama sen beni akademisyen yaptın, ısrar etmemeliyim.

Machado'nun metni daha sonra 19. yüzyıl şiiri üzerine karmaşık bir denemeye dönüşür; edebiyat perspektifinden değil, felsefe ve onun avangardla gerilimi perspektifinden ele alınır. Machado, Proust ve Joyce'tan Valéry ve Guillén adlı şairler olarak söz etti, Bergson ve Kant'ı örnek gösterdi, 1932 şiirinde "içten gelen özsuya" kavramların hakimiyetini kınadı ve "görünüşte keyfi ve saçma olan, ancak sonunda hepsinin ortak bir paydası olan, akıl ve duyguya karşı savaşan çok sayıda okulun ortaya çıkışından" söz etti. Machado'nun sözlerinin sonunda onu tanımak kolay ama aynı zamanda kullandığı yöntemlerin radikal doğası karşısında da şaşırmak mümkün. "İnsan kardeşliğinin samimi amacı ve temeli"

Machado böylece konuşmasını aklın düşlerine ve avangartlar ve totalitarizm dünyasının anti-hümanizmine karşı yazdı. Bu bağlamda Mayorga'nın Azorín kıyafetiyle yaptığı konuşmada referans olarak Rubén Darío, tema olarak da Campos de Castilla manzaraları ve sevgilisi Leonor'un ölümü için bir metafor olarak yer verilmiştir.

Dahası da var: Machado'nun popülaritesini yeniden canlandıran şarkıcı Joan Manuel Serrat , Retrato'yu söyledi, birkaç saniyeliğine konunun dışına çıktı, ardından Coplas a la muerte de Don Guido ve La saeta ile telafi etti ve bir bis yaptı: Caminante no hay camino . Sevilla'da prömiyeri yapılan ve dün itibarıyla RAE merkezinde ziyarete açılan Machado sergisinin küratörü Alfonso Guerra da yazarın ve akademisyen kardeşi Manuel'in hayatına dair birkaç söz söyledi.

Hükümet temsilciliği olmamasına rağmen RAE Meclis Salonu tıklım tıklım doluydu. Temsilciler Meclisi Başkanı Francine Armengol , devletin en yüksek yetkilisiydi. Etkinlikte Madrid Topluluğu Kültür Bakanı Infanta Margarita de Borbón, Extremadura eski Başkanı Marta Rivera de la Cruz, Extremadura Cumhuriyeti Temsilcisi Juan Carlos Rodríguez Ibarra, Cayetana Álvarez de Toledo ve eski Bakan Íñigo Méndez de Vigo hazır bulundu.